Person:
Nadj, Josef

Job title/Role

Σύλληψη
Ερμηνεία
Φωτογραφίες
Χορογραφία

Last Name

Nadj

First Name

Josef

Events as Creator

Event

Mnémosyne

(Παράσταση, 2019) Nadj, Josef

Ένα ερμηνευτικό δρώμενο και φωτογραφικό εγχείρημα. Η Mnémosyne (Μνημοσύνη) εκφράζει τη μνήμη ενός κόσμου: του κόσμου του χορογράφου και εικαστικού καλλιτέχνη Josef Nadj [Γιόζεφ Νατζ]. Τριάντα χρόνια μετά την πρώτη του παράσταση, ο Nadj δημιουργεί ένα έργο σφαιρικό, φωτογραφικό εγχείρημα και ερμηνευτικό δρώμενο μαζί. Επιστρέφοντας σε μια τέχνη που ο Nadj καλλιέργησε παράλληλα με το κύριο έργο του, τη φωτογραφία, ο καλλιτέχνης ανασκάπτει τη μνήμη του για να διευρύνει για άλλη μια φορά τον δημιουργικό του ορίζοντα. Για τη Mnémosyne ο Nadj σχεδίασε μια μεγάλη φωτογραφική έκθεση και ένα μαύρο κουτί. Μέσα στο κουτί, στην οικειότητα αυτής της camera obscura, ο Nadj σκηνοθετεί τον εαυτό του, υποδύεται, χορεύει, ερμηνεύει, σε μια σύντομη παράσταση σπάνιας πυκνότητας, όπου κάθε κίνηση, κάθε δράση, κάθε δευτερόλεπτο είναι μια ηχώ του προσωπικού και καλλιτεχνικού ταξιδιού του. Το κουτί πλαισιώνεται από την έκθεση φωτογραφίας. Κάθε φωτογραφία διηγείται μια ιστορία, περιέχει μια ξεχωριστή μνήμη, γνωστή μόνο στον καλλιτέχνη. Αντικείμενα υπαινικτικά που ο καλλιτέχνης βρήκε τυχαία και κράτησε, έργα τέχνης που τον εμπνέουν αλλά και κάθε είδους αναμνηστικά, παραπέμπουν σε διαδικασίες που εκτείνονται στον χρόνο, από την αναζήτηση των μορφών ως τη σύνθεση των εικόνων και από την επιλογή της τεχνικής ως την πραγματική στιγμή της λήψης. Προσωπικός φόρος τιμής στο The Atlas, το ανολοκλήρωτο έργο του Γερμανού ιστορικού τέχνης Aby Warburg, η Mnémosyne είναι τελικά ένα συνολικό έργο τέχνης —εγκατάσταση, ερμηνευτικό δρώμενο και έκθεση ταυτόχρονα— από το οποίο κάθε θεατής κρατά μια τελική εικόνα, μια εντύπωση που θέτει σε αμφισβήτηση την όραση και τη μνήμη του.* Η έκθεση φωτογραφίας θα λειτουργεί παράλληλα με τις παραστάσεις αλλά και ως ξεχωριστή εικαστική εγκατάσταση στο φουαγιέ του Μεγάρου. *Από συνέντευξη του Josef Nadj στην Marylène Malbert

Event

Mnémosyne [Έκθεση φωτογραφίας]

(Έκθεση φωτογραφίας, 2019) Nadj, Josef

Στη Mnémosyne ο Josef Nadj [Γιόζεφ Νάτζ] αντιμετωπίζει τη φωτογραφία ως παραστατική τέχνη, συνδέοντας και υφαίνοντας μαζί τις δύο τέχνες. Δουλεύει με ένα παράδοξο: ο χρόνος της παράστασης ρέει, αναπόφευκτα, όπως ρέει και η ζωή, ενώ η φωτογραφία, όπως ο θάνατος, σταματά τον χρόνο και ακινητοποιεί την κίνηση. Η γέννηση μιας φωτογραφικής εικόνας, με τα διαδοχικά στάδιά της (από τη σύνθεση, στη λήψη και την εμφάνιση της εικόνας), δηλαδή ο μετασχηματισμός μιας στημένης, τρισδιάστατης σκηνής σε δισδιάστατη φωτογραφία, αυτό ακριβώς είναι ο σκοπός και το θέμα του έργου. Στη Mnémosyne αυτή η αλληλεπίδραση γνώσης και τεχνογνωσίας φωτίζει επίσης τον τρόπο με τον οποίο η φωτογραφία συνέβαλε στις φιλοσοφικές και αισθητικές πτυχές της γνώσης και επηρέασε την όρασή μας, διαμορφώνοντας για παράδειγμα την άποψή μας για τον κόσμο, παρεμβαίνοντας στην ιστορία και ιδιαίτερα στην ιστορία της τέχνης.

Event

Penzum

(Παράσταση, 2018) Nadj, Josef; Léandre, Joëlle

Η λέξη penzum σημαίνει το σύνολο της εργασίας που πρέπει να ολοκληρωθεί σε μία ημέρα και για την οποία είναι υπεύθυνος κάποιος. Ο όρος εμφανίζεται σε ένα αμετάφραστο ποίημα του Αττίλα Γιόζεφ (Attila József, 1905-1937), εμβληματικού oύγγρου ποιητή που επηρέασε γενιές συγγραφέων και καλλιτεχνών. Ο χορογράφος, χορευτής και εικαστικός Josef Nadj [Γιόζεφ Νατζ] και η κοντραμπασίστα και συνθέτις Joëlle Léandre [Ζοέλ Λεάντρ] συνέλαβαν το Penzum ως φόρο τιμής στον μεγάλο ποιητή. Σε μια σύνθεση χορογραφίας, μουσικής και σχεδίου, φορώντας αφρικανικές μάσκες, οι δύο καλλιτέχνες σκηνοθετούν το ντουέτο τους μέσα από τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό. Είναι ένα «ανοιχτό» έργο, που γράφεται συνεχώς επιτόπου, καρπός καθολικής επικοινωνίας μεταξύ των δύο ερμηνευτών, διαδικασία μέσα από την οποία επιδιώκουν να μεταδώσουν την ένταση των λέξεων του Attila József. Η ποίησή του δεν παύει ποτέ να επιδρά στην καρδιά και το νου των δύο ερμηνευτών. Τους καθοδηγεί, τους εμπνέει.

Event

Inhancutilitatem

(Έκθεση φωτογραφίας, 2018) Nadj, Josef

Με τη σειρά Inhancutilitatem, ο Josef Nadj επιστρέφει στην κυανοτυπία, αυτόν τον πρόγονο της φωτογραφίας, με μια κίνηση που παραπέμπει σε επιστροφή στις ρίζες. Μια χαρούμενη, πανθεϊστική γιορτή, ένα παιχνίδι με τις καταστάσεις της ύλης -συνδυάζοντας υφές, γραμμές και μοτίβα- σε αναζήτηση νέων μορφών ζωής. Μπορεί κανείς να διακρίνει εδώ μια "ιεροτελεστία μύησης" στο βαθύ αυτό, σχεδόν μυστικιστικό γαλάζιο, που ανάμεσα στο κυανό και στο πρωσικό μπλε φέρνει στο νου νέους ουρανούς.

Event

Woyzeck ou l’Ébauche du vertige

(Παράσταση, 2009) Nadj, Josef

Βόυτσεκ: ένα εξπρεσιονιστικό δράμα χωρίς λέξεις. Ανάμεσα στα έργα του Νατζ, ο Βόυτσεκ είναι το μόνο που έλκει την καταγωγή του απευθείας από ένα θεατρικό κείμενο, ένα έργο του οποίου ο Μπύχνερ άφησε πεθαίνοντας (το 1837) τέσσερις διαφορετικές ημιτελείς εκδοχές. Ο φτωχός στρατιώτης Βόυτσεκ, μαχαιρώνει την ερωμένη του Μαρία από ζήλεια, ωστόσο η τρέλα και ο φόνος έρχονται ως αποτέλεσμα της σταδιακής απώλειας της ανθρωπιάς του, υπό την τεράστια πίεση της εκμετάλλευσης από μια καθεστηκυία τάξη που πρεσβεύει ότι η ηθική σχετίζεται με την οικονομική ευμάρεια. Ο Νατζ προτείνει τη δική του σιωπηλή, συμπυκνωμένη εκδοχή ολόκληρου του έργου σκηνοθετώντας «χορογραφικά» μια αποσπασματική αφήγηση με έμφαση στην αποσύνδεση και το παράδοξο. Αδειασμένη από το κείμενο, φέρνει στην επιφάνεια τα ερωτηματικά του συγγραφέα για την ανθρώπινη φύση και τη μοίρα. Ο Βόυτσεκ του Νατζ ξεχειλίζει από τρέλα και πόνο. Παράξενα πλάσματα, σαν κούκλες από άργιλο, ερμηνεύουν με επώδυνη ωμότητα ένα εξπρεσσιονιστικό δράμα χωρίς λέξεις, με υπόκρουση μια μελαγχολική μουσική σαν από βαλκανική ταινία του βωβού κινηματογράφου.

Events as Performer

Event

Mnémosyne

(Παράσταση, 2019) Nadj, Josef

Ένα ερμηνευτικό δρώμενο και φωτογραφικό εγχείρημα. Η Mnémosyne (Μνημοσύνη) εκφράζει τη μνήμη ενός κόσμου: του κόσμου του χορογράφου και εικαστικού καλλιτέχνη Josef Nadj [Γιόζεφ Νατζ]. Τριάντα χρόνια μετά την πρώτη του παράσταση, ο Nadj δημιουργεί ένα έργο σφαιρικό, φωτογραφικό εγχείρημα και ερμηνευτικό δρώμενο μαζί. Επιστρέφοντας σε μια τέχνη που ο Nadj καλλιέργησε παράλληλα με το κύριο έργο του, τη φωτογραφία, ο καλλιτέχνης ανασκάπτει τη μνήμη του για να διευρύνει για άλλη μια φορά τον δημιουργικό του ορίζοντα. Για τη Mnémosyne ο Nadj σχεδίασε μια μεγάλη φωτογραφική έκθεση και ένα μαύρο κουτί. Μέσα στο κουτί, στην οικειότητα αυτής της camera obscura, ο Nadj σκηνοθετεί τον εαυτό του, υποδύεται, χορεύει, ερμηνεύει, σε μια σύντομη παράσταση σπάνιας πυκνότητας, όπου κάθε κίνηση, κάθε δράση, κάθε δευτερόλεπτο είναι μια ηχώ του προσωπικού και καλλιτεχνικού ταξιδιού του. Το κουτί πλαισιώνεται από την έκθεση φωτογραφίας. Κάθε φωτογραφία διηγείται μια ιστορία, περιέχει μια ξεχωριστή μνήμη, γνωστή μόνο στον καλλιτέχνη. Αντικείμενα υπαινικτικά που ο καλλιτέχνης βρήκε τυχαία και κράτησε, έργα τέχνης που τον εμπνέουν αλλά και κάθε είδους αναμνηστικά, παραπέμπουν σε διαδικασίες που εκτείνονται στον χρόνο, από την αναζήτηση των μορφών ως τη σύνθεση των εικόνων και από την επιλογή της τεχνικής ως την πραγματική στιγμή της λήψης. Προσωπικός φόρος τιμής στο The Atlas, το ανολοκλήρωτο έργο του Γερμανού ιστορικού τέχνης Aby Warburg, η Mnémosyne είναι τελικά ένα συνολικό έργο τέχνης —εγκατάσταση, ερμηνευτικό δρώμενο και έκθεση ταυτόχρονα— από το οποίο κάθε θεατής κρατά μια τελική εικόνα, μια εντύπωση που θέτει σε αμφισβήτηση την όραση και τη μνήμη του.* Η έκθεση φωτογραφίας θα λειτουργεί παράλληλα με τις παραστάσεις αλλά και ως ξεχωριστή εικαστική εγκατάσταση στο φουαγιέ του Μεγάρου. *Από συνέντευξη του Josef Nadj στην Marylène Malbert

Event

Penzum

(Παράσταση, 2018) Nadj, Josef; Léandre, Joëlle

Η λέξη penzum σημαίνει το σύνολο της εργασίας που πρέπει να ολοκληρωθεί σε μία ημέρα και για την οποία είναι υπεύθυνος κάποιος. Ο όρος εμφανίζεται σε ένα αμετάφραστο ποίημα του Αττίλα Γιόζεφ (Attila József, 1905-1937), εμβληματικού oύγγρου ποιητή που επηρέασε γενιές συγγραφέων και καλλιτεχνών. Ο χορογράφος, χορευτής και εικαστικός Josef Nadj [Γιόζεφ Νατζ] και η κοντραμπασίστα και συνθέτις Joëlle Léandre [Ζοέλ Λεάντρ] συνέλαβαν το Penzum ως φόρο τιμής στον μεγάλο ποιητή. Σε μια σύνθεση χορογραφίας, μουσικής και σχεδίου, φορώντας αφρικανικές μάσκες, οι δύο καλλιτέχνες σκηνοθετούν το ντουέτο τους μέσα από τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό. Είναι ένα «ανοιχτό» έργο, που γράφεται συνεχώς επιτόπου, καρπός καθολικής επικοινωνίας μεταξύ των δύο ερμηνευτών, διαδικασία μέσα από την οποία επιδιώκουν να μεταδώσουν την ένταση των λέξεων του Attila József. Η ποίησή του δεν παύει ποτέ να επιδρά στην καρδιά και το νου των δύο ερμηνευτών. Τους καθοδηγεί, τους εμπνέει.

Event

Woyzeck ou l’Ébauche du vertige

(Παράσταση, 2009) Nadj, Josef

Βόυτσεκ: ένα εξπρεσιονιστικό δράμα χωρίς λέξεις. Ανάμεσα στα έργα του Νατζ, ο Βόυτσεκ είναι το μόνο που έλκει την καταγωγή του απευθείας από ένα θεατρικό κείμενο, ένα έργο του οποίου ο Μπύχνερ άφησε πεθαίνοντας (το 1837) τέσσερις διαφορετικές ημιτελείς εκδοχές. Ο φτωχός στρατιώτης Βόυτσεκ, μαχαιρώνει την ερωμένη του Μαρία από ζήλεια, ωστόσο η τρέλα και ο φόνος έρχονται ως αποτέλεσμα της σταδιακής απώλειας της ανθρωπιάς του, υπό την τεράστια πίεση της εκμετάλλευσης από μια καθεστηκυία τάξη που πρεσβεύει ότι η ηθική σχετίζεται με την οικονομική ευμάρεια. Ο Νατζ προτείνει τη δική του σιωπηλή, συμπυκνωμένη εκδοχή ολόκληρου του έργου σκηνοθετώντας «χορογραφικά» μια αποσπασματική αφήγηση με έμφαση στην αποσύνδεση και το παράδοξο. Αδειασμένη από το κείμενο, φέρνει στην επιφάνεια τα ερωτηματικά του συγγραφέα για την ανθρώπινη φύση και τη μοίρα. Ο Βόυτσεκ του Νατζ ξεχειλίζει από τρέλα και πόνο. Παράξενα πλάσματα, σαν κούκλες από άργιλο, ερμηνεύουν με επώδυνη ωμότητα ένα εξπρεσσιονιστικό δράμα χωρίς λέξεις, με υπόκρουση μια μελαγχολική μουσική σαν από βαλκανική ταινία του βωβού κινηματογράφου.