Person:
Παπαδαμάκη, Αποστολία

Corporate body

Corporate Body

Quasi Stellar

Ομάδα

Corporate Body

Sinequanon (Sine Qua Non)

Ομάδα σύγχρονου χορού - Σκηνοθεσία, Χορογραφία

Job title/Role

Σύλληψη
Χορογραφία
Σκηνοθεσία

Last Name

Παπαδαμάκη

First Name

Αποστολία

Events as Creator

Event

Drops of Peace

(Παράσταση, 2016) Bulbulyan, Sophie; Χαράκη, Λία; Παπαδαμάκη, Αποστολία

Το Drops of Peace είναι μια παράσταση σε εξωτερικό χώρο, που συνδυάζει χορό και προβολές και απευθύνεται σε θεατές όλων των ηλικιών. Οι χορογράφοι Sophie Bulbulyan, Λία Χαράκη και Αποστολία Παπαδαμάκη (Γαλλία-Κύπρος-Ελλάδα) δημιουργούν το Drops of Peace ως απόηχο του Drops of Breath, της πρώτης υποβρύχιας παράστασης χορού. Ένας περίπατος στη φύση, όπου οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να ζήσουν το δικό τους ταξίδι, παρακολουθώντας τους χορευτές να συνθέτουν μνήμες που έχουν καταγραφεί μέσα τους από την υποβρύχια εμπειρία τους. Η παράσταση αρχίζει ως παιχνίδι στο οποίο συμμετέχουν ερμηνευτές και κοινό, και μέσα από την εμπειρία της πραγματικής αναζήτησης αποκαλύπτονται μικρές χορογραφικές συνθέσεις. Καθώς η επαφή με τη φύση και το περιβάλλον βαθαίνει, κοινό και ερμηνευτές μετέχουν από κοινού σε ένα παιχνίδι αισθήσεων, εικόνων και κινήσεων. Το Drops of Peace, μια πολυαισθητηριακή παράσταση, δημιουργείται κάθε φορά ειδικά για τον εξωτερικό χώρο που επιλέγεται.

Event

Drops of Breath : προβολή της ταινίας της πρώτης υποβρύχιας παράστασης χορού στον κόσμο, συζήτηση με το κοινό

(Παράλληλες δράσεις, 2016) Παπαδαμάκη, Αποστολία; Bulbulyan, Sophie

Μια πολυσυλλεκτική ομάδα υποβρύχιων χορευτών, μεταξύ αυτών και χορευτές με αναπηρία, μάς μεταφέρουν σε έναν υδάτινο κόσμο, όπου η μαγική αίσθηση της απουσίας της βαρύτητας και της απόλυτης ελευθερίας κινήσεων αναδεικνύουν την ισότητα μέσα από την ετερότητα, την κατανόηση του ίσου δικαιώματος στην αναπνοή, ως το ύψιστο μέσο διατήρησης και εξέλιξης της ζωής. Το Drops of Breath με στόχο του να μεταφέρει ισχυρά ανθρωπιστικά, κοινωνικά και περιβαντολλογικά μηνύματα, επέλεξε τον τολμηρό, αλλά μαγικό δρόμο μιας υποβρύχιας θαλασσινής παράστασης, ως μείζονα συμβολική κίνηση ενός μικρόκοσμου που προσομοιάζει με την αιώνια μήτρα, το περιβάλλον που αποτελεί την απόλυτη κοινή εμπειρία όλων των ανθρώπων του πλανήτη. Με την ιδιαιτερότητα που χαρακτηρίζει το πρότζεκτ, το μήνυμα του Drops of Breath προσδίδει άλλες διαστάσεις στο τι θεωρούμε δεδομένο για τις δυνατότητες του ανθρώπου, για την καλλιτεχνική του έκφραση, αλλά και για τη διαφορετικότητα και την αλληλεγγύη.

Event

Electric Girl

(Παράσταση, 2008) Παπαδαμάκη, Αποστολία

Σε ένα παλιό ηλεκτρικό εργοστάσιο όπου ο υπαρκτός χρόνος παραχώρησε τη θέση του στο απροσδόκητο, η επιστροφή ενός παράξενου άντρα (Blaine Reininger) αφυπνίζει ένα κορίτσι (Χαρά Κότσαλη) που ασθμαίνει κάτω από τα καλώδια του εγκαταλελειμμένου μετα-βιομηχανικού τοπίου. Η συνάντησή τους τυχαία ή μη αποτελεί το σημείο εκκίνησης για μια πραγματεία σχετική με το σώμα και την ιερότητα του, το υποσυνείδητο και μια σειρά από δίπολα-έννοιες που διατρέχουν την έρευνα της δημιουργού: άντρας-γυναίκα, εαυτός-άλλος, επαφή-απουσία, συνάντηση-αφύπνιση, ανατροπή-τάξη, λάμψη-σκοτάδι. Η Αποστολία Παπαδαμάκη παραδίδει ένα μεικτό θέαμα το οποίο συνθέτουν ένα αποφασισμένο κινητικό τοπίο, η εσωτερικότητα της δημιουργικής γραφής, η ποίηση του Walt Whitman και η ερμηνεία της μέσα από τη μουσική του Blaine Reininger. Η ιδιότυπη σχέση η οποία αναπτύσσεται ανάμεσα στους ήρωες που ο καθένας πασχίζει να βρει τον εαυτό του μέσα σε αυτήν, αναπτύσσει ένα ταξίδι στο υποσυνείδητο. Electric Girl. Σώμα αληθινό ή αποκύημα της φαντασίας του περαστικού; Θύτης ή θύμα; Αλήθεια ή ψέμα; Κάπου ανάμεσα στη στιγμιαία ηλεκτρική λάμψη και το απόλυτο σκοτάδι η πραγματικότητα σωπαίνει.

Event

Ελληνικά χορευτικά σόλο : Η αναμονή της Πηνελόπης - Μικρές Αναλογίες - Μακριά από τα μάτια, κοντά στην καρδιά - Solo

(Παράσταση, 1997) Σταματοπούλου, Πέρσα; Άβρα, Νατάσσα; Δημητριάδου - Lindahl, Μάχη; Παπαδαμάκη, Αποστολία

Events as Performer

Event

Drops of Breath : προβολή της ταινίας της πρώτης υποβρύχιας παράστασης χορού στον κόσμο, συζήτηση με το κοινό

(Παράλληλες δράσεις, 2016) Παπαδαμάκη, Αποστολία; Bulbulyan, Sophie

Μια πολυσυλλεκτική ομάδα υποβρύχιων χορευτών, μεταξύ αυτών και χορευτές με αναπηρία, μάς μεταφέρουν σε έναν υδάτινο κόσμο, όπου η μαγική αίσθηση της απουσίας της βαρύτητας και της απόλυτης ελευθερίας κινήσεων αναδεικνύουν την ισότητα μέσα από την ετερότητα, την κατανόηση του ίσου δικαιώματος στην αναπνοή, ως το ύψιστο μέσο διατήρησης και εξέλιξης της ζωής. Το Drops of Breath με στόχο του να μεταφέρει ισχυρά ανθρωπιστικά, κοινωνικά και περιβαντολλογικά μηνύματα, επέλεξε τον τολμηρό, αλλά μαγικό δρόμο μιας υποβρύχιας θαλασσινής παράστασης, ως μείζονα συμβολική κίνηση ενός μικρόκοσμου που προσομοιάζει με την αιώνια μήτρα, το περιβάλλον που αποτελεί την απόλυτη κοινή εμπειρία όλων των ανθρώπων του πλανήτη. Με την ιδιαιτερότητα που χαρακτηρίζει το πρότζεκτ, το μήνυμα του Drops of Breath προσδίδει άλλες διαστάσεις στο τι θεωρούμε δεδομένο για τις δυνατότητες του ανθρώπου, για την καλλιτεχνική του έκφραση, αλλά και για τη διαφορετικότητα και την αλληλεγγύη.

Event

Νέοι Έλληνες χορογράφοι : Κίνηση για βρέφη - Άννα-Σοφία (Sine Qua Non) - Το καλό που κάνουμε θα μας ανταποδοθεί (Λάθος Κίνηση)

(Παράσταση, 1996) Μπάκα, Κική; Σωτηρίου, Δημήτρης; Μίχος, Κωνσταντίνος; Rudner, Sara

Events as Contributor

Event

Electric Girl

(Παράσταση, 2008) Παπαδαμάκη, Αποστολία

Σε ένα παλιό ηλεκτρικό εργοστάσιο όπου ο υπαρκτός χρόνος παραχώρησε τη θέση του στο απροσδόκητο, η επιστροφή ενός παράξενου άντρα (Blaine Reininger) αφυπνίζει ένα κορίτσι (Χαρά Κότσαλη) που ασθμαίνει κάτω από τα καλώδια του εγκαταλελειμμένου μετα-βιομηχανικού τοπίου. Η συνάντησή τους τυχαία ή μη αποτελεί το σημείο εκκίνησης για μια πραγματεία σχετική με το σώμα και την ιερότητα του, το υποσυνείδητο και μια σειρά από δίπολα-έννοιες που διατρέχουν την έρευνα της δημιουργού: άντρας-γυναίκα, εαυτός-άλλος, επαφή-απουσία, συνάντηση-αφύπνιση, ανατροπή-τάξη, λάμψη-σκοτάδι. Η Αποστολία Παπαδαμάκη παραδίδει ένα μεικτό θέαμα το οποίο συνθέτουν ένα αποφασισμένο κινητικό τοπίο, η εσωτερικότητα της δημιουργικής γραφής, η ποίηση του Walt Whitman και η ερμηνεία της μέσα από τη μουσική του Blaine Reininger. Η ιδιότυπη σχέση η οποία αναπτύσσεται ανάμεσα στους ήρωες που ο καθένας πασχίζει να βρει τον εαυτό του μέσα σε αυτήν, αναπτύσσει ένα ταξίδι στο υποσυνείδητο. Electric Girl. Σώμα αληθινό ή αποκύημα της φαντασίας του περαστικού; Θύτης ή θύμα; Αλήθεια ή ψέμα; Κάπου ανάμεσα στη στιγμιαία ηλεκτρική λάμψη και το απόλυτο σκοτάδι η πραγματικότητα σωπαίνει.