Person:
Καραγιάν, Ίρις

Corporate body

Corporate Body

Ομάδα Χορού ΖΗΤΑ

Job title/Role

Ιδέα
Χορογραφία

Last Name

Καραγιάν

First Name

Ίρις

Events as Creator

Event

Αλάσκα

(Παράσταση, 2017) Καραγιάν, Ίρις

Το ΑΛΑΣΚΑ είναι μια χορογραφία που σχεδιάζεται πάνω στις επιφάνειες των σωμάτων και στο χώρο ανάμεσά τους. Πέντε σώματα κινούνται σε στενή επαφή μεταξύ τους. Κατασκευάζουν ένα μηχανισμό που λειτουργεί σε συνθήκες εναλλασσόμενων ταχυτήτων, έντασης και χαλάρωσης, συμφωνίας και παραφωνίας, θολού και καθαρού, κοντινού και μακρινού. Το έργο ΑΛΑΣΚΑ είναι μια χορογραφία που σχεδιάζεται πάνω στις επιφάνειες των σωμάτων και στο χώρο ανάμεσά τους. Ένα χρόνο μετά την πρεμιέρα του στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, η παράσταση παρουσιάζεται σε νέα μορφή και δημιουργεί μια διαφορετική συνθήκη θέασης. Σε έναν άδειο χώρο, πέντε σώματα κινούνται σε διαρκή επαφή, γλιστράνε το ένα πάνω στο άλλο, ενεργοποιούν και δέχονται κινητικά ερεθίσματα και δημιουργούν χώρους, δράσεις ανάμεσα στο φανταστικό και το ρεαλιστικό. Η λεπτομέρεια της κίνησης του συνόλου και του καθενός ξεχωριστά, σαν σε κοντινό πλάνο (close up), προσκαλεί τον θεατή στη θέαση μιας μικρο-χορογραφίας. Πρωταρχικό σημείο της έρευνας του έργου είναι η εμπειρία της επαφής των σωμάτων με βασικό άξονα την αφή. Σταδιακά, αναλύσαμε και επεξεργαστήκαμε διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης των σωμάτων και μηχανισμούς πίεσης μέσω της αφής. Οι χορευτές πειραματίζονται σε όλη τη διάρκεια του έργου με την ιδέα ότι κάθε κίνηση που δημιουργεί την επαφή μεταξύ των σωμάτων προεκτείνεται και επιχειρεί να μπει στο σώμα του άλλου. Το κινητικό υλικό και ο τρόπος που λειτουργεί η πρόθεση της κίνησης στρέφουν την προσοχή στη δράση και στον τρόπο επιτέλεσής της. Αυτό που με ενδιαφέρει κυρίως να διερευνήσω είναι μια συνθήκη που κατευθύνει την προσοχή του χορευτή στο μηχανισμό με τον οποίο παράγεται η κίνηση την κάθε στιγμή. Το έργο επιθυμεί να δημιουργήσει και να ερευνήσει συνθήκες συνύπαρξης. Τα πέντε σώματα σε επαφή επαναπροσδιορίζουν σχέσεις, χώρους και αποστάσεις, δημιουργούν εικόνες και νοήματα που παραμένουν ανοιχτά σε διαπραγματεύσεις. ΙΡΙΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝ

Event

Παράσταση εργαστηρίου On the road

(Παράλληλες δράσεις, 2014) Γιαννακοπούλου, Βάσω; Καραγιάν, Ίρις; Κολιοπούλου, Μαρία; Μέγα, Μέντη; Νέστορα, Μαριέλα; Σκιαδά, Κατερίνα

Την παράσταση του Εργαστηρίου «On the Road» καθοδήγησαν οι έξι ελληνίδες χορογράφοι του Συνδέσμου Χορού: Βάσω Γιαννακοπούλου, Ίρις Καραγιάν, Μαρία Κολιοπούλου, Μέντη Μέγα, Μαριέλα Νέστορα και Κατερίνα Σκιαδά. Μια παράσταση-περιήγηση σε επιλεγμένα σημεία της πόλης, με στάσεις και αναπάντεχα, ακαριαία μουσικά και χορογραφικά στιγμιότυπα. Πρωταρχικό υλικό για το έργο οι αφηγήσεις, υποδείξεις και τα ντοκουμέντα που έχουν κληθεί να καταθέσουν οι ίδιοι οι κάτοικοι της πόλης, που μετουσιωμένα σε καλλιτεχνική πράξη θα προσπαθήσουν να εξερευνήσουν την αθέατη αλλά πυκνή σε ιστορία και πολιτισμικές συνδηλώσεις πλευρά της σύγχρονης Καλαμάτας και των κατοίκων της.

Event

Εργαστήρι χορογραφίας On the road

(Εργαστήρι, 2014) Γιαννακοπούλου, Βάσω; Καραγιάν, Ίρις; Κολιοπούλου, Μαρία; Μέγα, Μέντη; Νέστορα, Μαριέλα; Σκιαδά, Κατερίνα

Το συλλογικό χορογραφικό εργαστήρι "On the road" σκοπεύει, υπερβαίνοντας τα όρια των κλειστών χώρων της πόλης, να διαχυθεί και να κατοικήσει τους δημόσιους χώρους της Καλαμάτας. Οι συμμετέχοντες θα βρεθούν κοντά στους κατοίκους, θα συνομιλήσουν μαζί τους, θα ανακαλύψουν με τη συνδρομή τους κρυμμένες γωνιές της πόλης, θα ενεργοποιήσουν την ιστορική της μνήμη και θα αναλογιστούν πάνω στη σύγχρονη μορφή και την ταυτότητα της, συνθέτοντας μια παράσταση/περιήγηση με χορό, μουσική και αναπάντεχες δράσεις. Καθώς θα ολοκληρώνεται η διαδικασία του εργαστηρίου, οι χορογράφοι θα δομήσουν την τελική διαδρομή και θα αποτυπώσουν σ' ένα χάρτη της πόλης. την ημέρα της παράστασης το κοινό θα περιηγηθεί στην πόλη ακολουθώντας τη χαρτογραφημένη πορεία, για να παρακολουθήσει τις χορογραφίες και τα δρώμενα στα διάφορα σημεία της Καλαμάτας.

Event

Μητέρες

(Παράσταση, 2013) Καραγιάν, Ίρις

Αφηγείται ιστορίες κατασκευής: δύο γυναίκες παίζουν με το χώρο και επινοούν το έργο κατασκευάζοντας μικροσκοπικούς μηχανισμούς δράσης, μνήμης και δυνατότητας. Με ευτελή αντικείμενα που μετατρέπονται σε πρωτόκολλα κίνησης, χώρου και ήχου, χτίζουν τις δικές τους πόλεις, συστήματα μνήμης και καταγραφής της ιστορίας. Παρατηρούν τις κατασκευές τους από ψηλά, τριγυρνάν ανάμεσά τους, αποσύρονται και επανέρχονται και γράφουν διαρκώς νέους κώδικες δράσης. Παιδικά παιχνίδια κατασκευών, ή η διαρκής επινόηση νέων τρόπων ενεργοποίησης του ίδιου υλικού.

Events as Contributor

Event

Αλάσκα

(Παράσταση, 2017) Καραγιάν, Ίρις

Το ΑΛΑΣΚΑ είναι μια χορογραφία που σχεδιάζεται πάνω στις επιφάνειες των σωμάτων και στο χώρο ανάμεσά τους. Πέντε σώματα κινούνται σε στενή επαφή μεταξύ τους. Κατασκευάζουν ένα μηχανισμό που λειτουργεί σε συνθήκες εναλλασσόμενων ταχυτήτων, έντασης και χαλάρωσης, συμφωνίας και παραφωνίας, θολού και καθαρού, κοντινού και μακρινού. Το έργο ΑΛΑΣΚΑ είναι μια χορογραφία που σχεδιάζεται πάνω στις επιφάνειες των σωμάτων και στο χώρο ανάμεσά τους. Ένα χρόνο μετά την πρεμιέρα του στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, η παράσταση παρουσιάζεται σε νέα μορφή και δημιουργεί μια διαφορετική συνθήκη θέασης. Σε έναν άδειο χώρο, πέντε σώματα κινούνται σε διαρκή επαφή, γλιστράνε το ένα πάνω στο άλλο, ενεργοποιούν και δέχονται κινητικά ερεθίσματα και δημιουργούν χώρους, δράσεις ανάμεσα στο φανταστικό και το ρεαλιστικό. Η λεπτομέρεια της κίνησης του συνόλου και του καθενός ξεχωριστά, σαν σε κοντινό πλάνο (close up), προσκαλεί τον θεατή στη θέαση μιας μικρο-χορογραφίας. Πρωταρχικό σημείο της έρευνας του έργου είναι η εμπειρία της επαφής των σωμάτων με βασικό άξονα την αφή. Σταδιακά, αναλύσαμε και επεξεργαστήκαμε διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης των σωμάτων και μηχανισμούς πίεσης μέσω της αφής. Οι χορευτές πειραματίζονται σε όλη τη διάρκεια του έργου με την ιδέα ότι κάθε κίνηση που δημιουργεί την επαφή μεταξύ των σωμάτων προεκτείνεται και επιχειρεί να μπει στο σώμα του άλλου. Το κινητικό υλικό και ο τρόπος που λειτουργεί η πρόθεση της κίνησης στρέφουν την προσοχή στη δράση και στον τρόπο επιτέλεσής της. Αυτό που με ενδιαφέρει κυρίως να διερευνήσω είναι μια συνθήκη που κατευθύνει την προσοχή του χορευτή στο μηχανισμό με τον οποίο παράγεται η κίνηση την κάθε στιγμή. Το έργο επιθυμεί να δημιουργήσει και να ερευνήσει συνθήκες συνύπαρξης. Τα πέντε σώματα σε επαφή επαναπροσδιορίζουν σχέσεις, χώρους και αποστάσεις, δημιουργούν εικόνες και νοήματα που παραμένουν ανοιχτά σε διαπραγματεύσεις. ΙΡΙΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝ