Το This is the picture of a person i don't know είναι η εξιστόρηση του ανυπέρβλητου κενού μεταξύ ερμηνευτή και θεατή, που παγώνει το χρόνο. Στις οθόνες που είναι τοποθετημένες πάνω στη σκηνή προβάλλονται λήψεις που προκαλούν σύγχυση στη χωροχρονική αντίληψη των όσων συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της παράστασης, τα πάντα στενά συνυφασμένα με την προσπάθεια του Φάουρα να προκαλέσει το κοινό σε μια πραγματική συνεύρεση μαζί του.
