Person: Baldomá, Josep Maria
Loading...
Email Address
Birth Date
Research Projects
Corporate body
Corporate Body
Lali Ayguadé Company
Ομάδα
Job title/Role
Μουσική
Last Name
Baldomá
First Name
Josep Maria
Name
Events as Creator
Events as Performer
Events as Contributor
Event
LIOV
(Χορός στην πόλη, 2021) Sinniger, Diego
Όταν αισθανόμαστε την ανάγκη να απελευθερωθούμε από αυτό που μας κρατάει πίσω, η ευκαιρία εμφανίζεται. Πίσω από την πόρτα όμως μας περιμένει ένα τέρας: μια σκιά που μας ακολουθεί, παίζει με τους φόβους μας, εμποδίζει τη μεταμόρφωσή μας. Πρέπει να το αντιμετωπίσουμε και να αποφασίσουμε: θα συνεχίσουμε την πορεία μας ή θα παραδοθούμε; Σε κάθε περίπτωση οφείλουμε να ξεπεράσουμε τα όριά μας και να αποδεχτούμε την αβεβαιότητα.
Το LIOV του Diego Sinniger [Ντιέγκο Σινιγκέρ] είναι ένας αναστοχασμός πάνω στον αγώνα μας να αφήσουμε πίσω ό,τι μας καταπιέζει και να συνεχίσουμε την πορεία μας στη ζωή με ακεραιότητα και ελευθερία. Δείχνει πώς οι εσωτερικές μας συγκρούσεις επεκτείνονται επίσης στις σχέσεις μας και αποκαλύπτει τη λεπτή γραμμή που μπορεί να υπάρχει μεταξύ αγάπης και βίας, μεταξύ θύματος και θύτη, μεταξύ επιθυμίας και κακοποίησης. Στο LIOV, δύο χαρακτήρες – που θα μπορούσαν να ερμηνευτούν ως το ίδιο άτομο – αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον στη σκηνή. Ο ένας αποφασίζει να επαναστατήσει ενάντια στις πληγές και τους φόβους του. Πρέπει να απελευθερωθεί από το αφόρητο βάρος της μάσκας του. Για να το κάνει αυτό, χρειάζεται να φτάσει χαμηλά, να πιάσει πάτο. Μόνο όταν παραδοθεί ολοκληρωτικά θα είναι σε θέση να ανακαλύψει ότι η δύναμή του στηρίζεται στην αγάπη του εαυτού του και στην τρυφερότητα και τη συμπόνια για τους άλλους.
Event
iU an Mi
(Παράσταση, 2019) Ayguadé, Lali
«Παραμορφωμένοι. Εξαπατημένοι. Ζούμε σε έναν άψογα φανταστικό κόσμο. Και αυτό μας επιτρέπει να συνεχίσουμε τη δυστυχία μας, κατευθυνόμενοι προς τον θάνατο».
Η ομάδα της Lali Ayguadé [Λάλι Αϊγουαδέ] εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με το έργο iU an Mi. Με το πρόσχημα μιας κηδείας, το iU an Mi αποκαλύπτει τί κάνουν οι άνθρωποι όταν έρχονται αντιμέτωποι με μη αναστρέψιμα γεγονότα, με αναπόφευκτες ενέργειες, τις οποίες αδυνατούν να χειριστούν. Μιλά για συναισθήματα που η σύμβαση έχει εξωραΐσει, για την οικειότητα που εκτίθεται στους άλλους με βίαιο τρόπο. Για το πώς βλέπουμε τους άλλους και πώς βλέπουν οι άλλοι εμάς. Για το ιδιωτικό και το κοινωνικό, το προσωπικό και το δημόσιο.
Είμαστε όλοι ίσοι. Ζούμε τις ίδιες καταστάσεις, χρειαζόμαστε τα ίδια πράγματα. Ωστόσο, εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι είμαστε διαφορετικοί, να προφασιζόμαστε ότι είμαστε ιδιαίτεροι, μοναδικοί. Όλοι πιστεύουμε ότι η μοίρα επιφυλάσσει κάτι διαφορετικό για εμάς. «Θα μπορούσε να συμβεί σε οποιονδήποτε, όχι όμως σε μένα.» Έχουμε συναίσθηση της πραγματικότητας, μας έλκει όμως όλους η φαντασίωση. Παρασυρόμαστε από τη φαντασία μας και είναι αυτό ουσιαστικά που μας καθοδηγεί στη ζωή.
Νιώθουμε την ανάγκη να δίνουμε ένα όνομα σε ό,τι δε γνωρίζουμε, σε ό,τι δεν μπορούμε να εξηγήσουμε, ακόμη κι αν αυτό το όνομα είναι μια έννοια που επίσης δεν μπορούμε να ορίσουμε, όπως ο Θεός, το Ασυνείδητο, το Πεπρωμένο, η Ψυχή, το Πνεύμα, η μετά θάνατον ζωή. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος μας να αισθανθούμε ήρεμοι και ασφαλείς. Αλλά τι είναι πραγματικό και τι φανταστικό; Ποια είναι η Aλήθεια; Ίσως αυτό να είναι το πρόβλημα.