Person: Dalerci, Charles
Loading...
Email Address
Birth Date
Research Projects
Corporate body
Corporate Body
Centre Chorégraphique National (CCN) - Ballet de Lorraine
Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο - Μπαλέτο της Λορραίνης
Job title/Role
Χορευτής
Last Name
Dalerci
First Name
Charles
Name
Events as Creator
Events as Performer
Event
Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο - Μπαλέτο της Λορραίνης : Rose-variation
(Παράσταση, 2017) Jacobsson, Petter; Monnier, Mathilde
Το έργο Rose δημιουργήθηκε το 2001 για το Βασιλικό Μπαλέτο της Σουηδίας. Όλα είναι ντυμένα στα ροζ: η σκηνή, τα σκηνικά αντικείμενα, οι χορευτές. Η αναδημιουργία του, το Rose-variation, αποδομεί το λεξιλόγιο του κλασικού μπαλέτου, καθώς επανεξετάζει και παραλλάσσει τα γνωστά βήματα της κλασικής χορογραφίας, διαμορφώνοντας νέες κινήσεις. Τη δομή του έργου υποστηρίζει η μουσική, που παίζεται επί σκηνής σε ροζ πιάνο από έναν ντυμένο στα ροζ πιανίστα, σε άμεση επαφή με τους χορευτές.
Η Σονάτα για πιάνο αρ. 17 του Μπετόβεν συνοδεύει την άψογη τεχνική των χορευτών και μοιράζεται μαζί τους το πνεύμα της μουσικής σύνθεσης. Το Rose ερευνά την ποιητικότητα του μπαλετικού λεξιλογίου, την οποία επαναπροσεγγίζουν οι χαρισματικοί σύγχρονοι χορευτές του Μπαλέτου της Λορραίνης.
Event
Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο - Μπαλέτο της Λορραίνης : Opal Loop / Cloud Installation #72503
(Παράσταση, 2017) Jacobsson, Petter; Brown, Trisha
Στην εγκατάσταση Opal Loop / Cloud Installation #72503 (1980) η Τρίσα Μπράουν εκκινεί από την ιδέα μιας αέναης χορευτικής φράσης, η οποία μέσω της κίνησης looping επιστρέφει στο κέντρο του χώρου. Μια ρευστή αλληλουχία κινήσεων, που δύσκολα διακρίνεται μέσα στη διαρκώς μεταβαλλόμενη «γλυπτή ομίχλη» της Φουτζίκο Νακάγια, καθιστά το έργο ένα ποιητικό σχόλιο της Μπράουν πάνω στον εφήμερο χαρακτήρα της χορευτικής τέχνης.
Event
Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο - Μπαλέτο της Λορραίνης : Sounddance
(Παράσταση, 2017) Jacobsson, Petter; Cunningham, Merce
Στο Sounddance η σκηνή χωρίζεται (κατά πλάτος) στη μέση από τις πλούσιες πτυχώσεις ενός χρυσού παραπετάσματος, με την υπογραφή του Μαρκ Λάνκαστερ. Έτσι διασπασμένος (ή συμπυκνωμένος), ο χώρος αναδεικνύει την πυκνή και φρενήρη χορογραφία που μοιάζει με μικροσκοπικό χορευτικό σύμπαν, ιδωμένο σαν μέσα από μικροσκόπιο. Οι χορευτές μοιάζει να σπρώχνονται στη σκηνή από το παραπέτασμα, και στο τέλος βγαίνουν λες και το παραπέτασμα τους ρουφάει, λες και παρασύρονται από μια αεροδυναμική σήραγγα.