Person: Lefeuvre, Samuel
Loading...
Email Address
Birth Date
Research Projects
Corporate body
Corporate Body
Peeping Tom
Κολεκτίβα
Job title/Role
Καλλιτεχνικός σύμβουλος
Δημιουργία
Ερμηνεία
Δημιουργία
Ερμηνεία
Last Name
Lefeuvre
First Name
Samuel
Name
Events as Creator
Event
Le Salon
(Παράσταση, 2009) Carrizo, Gabriela; Chartier, Franck; Lefeuvre, Samuel; Versnel, Simon; Beul, Eurudike de
Στο έργο Le Salon, ένα σαλόνι γίνεται μάρτυρας οικογενειακών στιγμών που σπάνια βγαίνουν «από τον οίκο» για να παρουσιαστούν επί σκηνής. Σε πλήρη παρακμή μαζί με την οικογένεια που το κατοικούσε, γίνεται μάρτυρας μιας δύσκολης και ιδιαίτερης στιγμής: όταν τα γηρατειά γίνονται αβάσταχτα τόσο για τον ίδιο τον γερασμένο άνθρωπο, όσο και για τη νεότερη γενιά. Το φθαρμένο σαλόνι συμπαρασύρει στην παρακμή του ό,τι βρεθεί μέσα σ’ αυτό και στραγγίζει από τους χυμούς της ζωής τα πάντα: μουσική, έρωτες, ανθρώπινες υπάρξεις, αντικείμενα. Τίποτα δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στη δύναμή του και τίποτα δεν μπορεί ν’ αναστρέψει τη βαρύτητα που, όλο και περισσότερο, τραβά τα πάντα προς τη γη.
Event
Le Sous Sol
(Παράσταση, 2009) Carrizo, Gabriela; Chartier, Franck; Lefeuvre, Samuel; Otal, Maria; Beul, Eurudike de
Θαμμένοι σε τόνους χώματος στο υπόγειο του σπιτιού, οι γνωστοί μας χαρακτήρες από τα δύο προηγούμενα μέρη της τριλογίας ξαναβρίσκονται, άλλοι έχοντας φτάσει εκεί από αιφνίδιο θάνατο και άλλοι μετά από πολύχρονη ασθένεια. Η απώλεια της μνήμης είναι το πιο τραγικό και συνάμα κωμικό βίωμα του θανάτου τους: προσπαθούν ν’ αποτελειώσουν όσα άφησαν μισά στη ζωή τους, μα είναι αδύνατο, προσπαθούν να συναντήσουν ο ένας τον άλλον, μα δεν αναγνωρίζονται, ξεκινούν να λύνουν παλιές διαφορές τους και στο δρόμο χάνουν το στόχο τους.
Βάρος και ελαφρότητα, δράμα και χιούμορ εναλλάσσονται ακατάπαυστα σ’ αυτό το γεμάτο παραδοξότητες έργο. Οι νεκροί «ζουν» σ’ έναν κόσμο όπου φόβοι, ενοχές και ταμπού έχουν αντικατασταθεί από «προθέσεις συναισθημάτων» χωρίς αντίκρισμα. Η προωθημένη στα άκρα κίνηση που χαρακτήριζε το Le Jardin και το Le Salon, εδώ αποδίδεται ακόμα πιο ακραία πλαστική.
Μέσα από αστείες καταστάσεις διαμορφώνεται η εικόνα μιας μετέπειτα ζωής, που, αν και εκτυλίσσεται μέσα στο χώμα, βασανίζεται από μιαν αβάσταχτη ελαφρότητα.
Event
Le Salon
(Παράσταση, 2006) Carrizo, Gabriela; Chartier, Franck; Lefeuvre, Samuel; Versnel, Simon; Beul, Eurudike de
Το Le Salon σηματοδοτεί το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας που ξεκίνησε με τον Le Jardin το 2002 και τελείωσε με το Le Sous Sol το 2007. Αυτό το κομμάτι δείχνει την ψυχική, σωματική και οικονομική αποσύνθεση της κάποτε μιας πλούσιας οικογένειας. Ο αριστοκράτης παππούς, ακρογωνιαίος λίθος της οικογένειας, ασυνείδητα σέρνει μαζί του τα παιδιά του καθώς προσπαθεί να κρατήσει τα φαινόμενα.
Τοποθετημένος σε ένα άλλοτε πολυτελές σαλόνι – τώρα μια συμβολική τρύπα δόξας – χάνει σιγά σιγά τον έλεγχο του σπιτιού του, της ουροδόχου κύστης και – τελικά – του μυαλού του. Το νοικοκυριό που οδήγησε κάποτε διοικείται τώρα από τους απογόνους του, οι οποίοι του φέρονται τόσο άθλια όσο συμπεριφέρονται ο ένας στον άλλον. Η έμπνευση για το Le Salon ήρθε από το Le Salon de Musique από τον Satyajit Ray.
Events as Performer
Event
Le Salon
(Παράσταση, 2009) Carrizo, Gabriela; Chartier, Franck; Lefeuvre, Samuel; Versnel, Simon; Beul, Eurudike de
Στο έργο Le Salon, ένα σαλόνι γίνεται μάρτυρας οικογενειακών στιγμών που σπάνια βγαίνουν «από τον οίκο» για να παρουσιαστούν επί σκηνής. Σε πλήρη παρακμή μαζί με την οικογένεια που το κατοικούσε, γίνεται μάρτυρας μιας δύσκολης και ιδιαίτερης στιγμής: όταν τα γηρατειά γίνονται αβάσταχτα τόσο για τον ίδιο τον γερασμένο άνθρωπο, όσο και για τη νεότερη γενιά. Το φθαρμένο σαλόνι συμπαρασύρει στην παρακμή του ό,τι βρεθεί μέσα σ’ αυτό και στραγγίζει από τους χυμούς της ζωής τα πάντα: μουσική, έρωτες, ανθρώπινες υπάρξεις, αντικείμενα. Τίποτα δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στη δύναμή του και τίποτα δεν μπορεί ν’ αναστρέψει τη βαρύτητα που, όλο και περισσότερο, τραβά τα πάντα προς τη γη.
Event
Le Sous Sol
(Παράσταση, 2009) Carrizo, Gabriela; Chartier, Franck; Lefeuvre, Samuel; Otal, Maria; Beul, Eurudike de
Θαμμένοι σε τόνους χώματος στο υπόγειο του σπιτιού, οι γνωστοί μας χαρακτήρες από τα δύο προηγούμενα μέρη της τριλογίας ξαναβρίσκονται, άλλοι έχοντας φτάσει εκεί από αιφνίδιο θάνατο και άλλοι μετά από πολύχρονη ασθένεια. Η απώλεια της μνήμης είναι το πιο τραγικό και συνάμα κωμικό βίωμα του θανάτου τους: προσπαθούν ν’ αποτελειώσουν όσα άφησαν μισά στη ζωή τους, μα είναι αδύνατο, προσπαθούν να συναντήσουν ο ένας τον άλλον, μα δεν αναγνωρίζονται, ξεκινούν να λύνουν παλιές διαφορές τους και στο δρόμο χάνουν το στόχο τους.
Βάρος και ελαφρότητα, δράμα και χιούμορ εναλλάσσονται ακατάπαυστα σ’ αυτό το γεμάτο παραδοξότητες έργο. Οι νεκροί «ζουν» σ’ έναν κόσμο όπου φόβοι, ενοχές και ταμπού έχουν αντικατασταθεί από «προθέσεις συναισθημάτων» χωρίς αντίκρισμα. Η προωθημένη στα άκρα κίνηση που χαρακτήριζε το Le Jardin και το Le Salon, εδώ αποδίδεται ακόμα πιο ακραία πλαστική.
Μέσα από αστείες καταστάσεις διαμορφώνεται η εικόνα μιας μετέπειτα ζωής, που, αν και εκτυλίσσεται μέσα στο χώμα, βασανίζεται από μιαν αβάσταχτη ελαφρότητα.
Event
Le Salon
(Παράσταση, 2006) Carrizo, Gabriela; Chartier, Franck; Lefeuvre, Samuel; Versnel, Simon; Beul, Eurudike de
Το Le Salon σηματοδοτεί το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας που ξεκίνησε με τον Le Jardin το 2002 και τελείωσε με το Le Sous Sol το 2007. Αυτό το κομμάτι δείχνει την ψυχική, σωματική και οικονομική αποσύνθεση της κάποτε μιας πλούσιας οικογένειας. Ο αριστοκράτης παππούς, ακρογωνιαίος λίθος της οικογένειας, ασυνείδητα σέρνει μαζί του τα παιδιά του καθώς προσπαθεί να κρατήσει τα φαινόμενα.
Τοποθετημένος σε ένα άλλοτε πολυτελές σαλόνι – τώρα μια συμβολική τρύπα δόξας – χάνει σιγά σιγά τον έλεγχο του σπιτιού του, της ουροδόχου κύστης και – τελικά – του μυαλού του. Το νοικοκυριό που οδήγησε κάποτε διοικείται τώρα από τους απογόνους του, οι οποίοι του φέρονται τόσο άθλια όσο συμπεριφέρονται ο ένας στον άλλον. Η έμπνευση για το Le Salon ήρθε από το Le Salon de Musique από τον Satyajit Ray.
Events as Contributor
Event
Noos
(Χορός στην πόλη - Υπαίθριες εκδηλώσεις, 2018) Berthillot, Justine; Vernier, Frédéric
Η Justine και ο Frédéri περιοδεύουν τις σκηνές του κόσμου καταπλήσσοντας το κοινό με αυτό που μπορεί να σημαίνει απόλυτη εμπιστοσύνη. Τρέχουν, αγκαλιάζονται, σηκώνονται και πέφτουν μέσα από συγκλονιστικές εναλλαγές χάρης και αγριότητας.
Το έργο τους Νoos (2011), με το οποίο περιοδεύουν σε όλο τον κόσμο, αντανακλά τη μελέτη τους με θέμα τη σχέση με τον Άλλο.