Person:
Κότσαλη, Χαρά

Corporate body

Corporate Body

Ομάδα Χορού ΖΗΤΑ

Corporate Body

Αερίτες

Ομάδα χορού

Job title/Role

Ερμηνεία
Βοηθός χορογράφου

Last Name

Κότσαλη

First Name

Χαρά

Events as Performer

Event

Αλάσκα

(Παράσταση, 2017) Καραγιάν, Ίρις

Το ΑΛΑΣΚΑ είναι μια χορογραφία που σχεδιάζεται πάνω στις επιφάνειες των σωμάτων και στο χώρο ανάμεσά τους. Πέντε σώματα κινούνται σε στενή επαφή μεταξύ τους. Κατασκευάζουν ένα μηχανισμό που λειτουργεί σε συνθήκες εναλλασσόμενων ταχυτήτων, έντασης και χαλάρωσης, συμφωνίας και παραφωνίας, θολού και καθαρού, κοντινού και μακρινού. Το έργο ΑΛΑΣΚΑ είναι μια χορογραφία που σχεδιάζεται πάνω στις επιφάνειες των σωμάτων και στο χώρο ανάμεσά τους. Ένα χρόνο μετά την πρεμιέρα του στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, η παράσταση παρουσιάζεται σε νέα μορφή και δημιουργεί μια διαφορετική συνθήκη θέασης. Σε έναν άδειο χώρο, πέντε σώματα κινούνται σε διαρκή επαφή, γλιστράνε το ένα πάνω στο άλλο, ενεργοποιούν και δέχονται κινητικά ερεθίσματα και δημιουργούν χώρους, δράσεις ανάμεσα στο φανταστικό και το ρεαλιστικό. Η λεπτομέρεια της κίνησης του συνόλου και του καθενός ξεχωριστά, σαν σε κοντινό πλάνο (close up), προσκαλεί τον θεατή στη θέαση μιας μικρο-χορογραφίας. Πρωταρχικό σημείο της έρευνας του έργου είναι η εμπειρία της επαφής των σωμάτων με βασικό άξονα την αφή. Σταδιακά, αναλύσαμε και επεξεργαστήκαμε διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης των σωμάτων και μηχανισμούς πίεσης μέσω της αφής. Οι χορευτές πειραματίζονται σε όλη τη διάρκεια του έργου με την ιδέα ότι κάθε κίνηση που δημιουργεί την επαφή μεταξύ των σωμάτων προεκτείνεται και επιχειρεί να μπει στο σώμα του άλλου. Το κινητικό υλικό και ο τρόπος που λειτουργεί η πρόθεση της κίνησης στρέφουν την προσοχή στη δράση και στον τρόπο επιτέλεσής της. Αυτό που με ενδιαφέρει κυρίως να διερευνήσω είναι μια συνθήκη που κατευθύνει την προσοχή του χορευτή στο μηχανισμό με τον οποίο παράγεται η κίνηση την κάθε στιγμή. Το έργο επιθυμεί να δημιουργήσει και να ερευνήσει συνθήκες συνύπαρξης. Τα πέντε σώματα σε επαφή επαναπροσδιορίζουν σχέσεις, χώρους και αποστάσεις, δημιουργούν εικόνες και νοήματα που παραμένουν ανοιχτά σε διαπραγματεύσεις. ΙΡΙΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝ

Event

Μητέρες

(Παράσταση, 2013) Καραγιάν, Ίρις

Αφηγείται ιστορίες κατασκευής: δύο γυναίκες παίζουν με το χώρο και επινοούν το έργο κατασκευάζοντας μικροσκοπικούς μηχανισμούς δράσης, μνήμης και δυνατότητας. Με ευτελή αντικείμενα που μετατρέπονται σε πρωτόκολλα κίνησης, χώρου και ήχου, χτίζουν τις δικές τους πόλεις, συστήματα μνήμης και καταγραφής της ιστορίας. Παρατηρούν τις κατασκευές τους από ψηλά, τριγυρνάν ανάμεσά τους, αποσύρονται και επανέρχονται και γράφουν διαρκώς νέους κώδικες δράσης. Παιδικά παιχνίδια κατασκευών, ή η διαρκής επινόηση νέων τρόπων ενεργοποίησης του ίδιου υλικού.

Event

d.όπα! dopamines of post Athenians

(Παράσταση, 2011) Απέργη, Πατρίσια

Η ομάδα χορού Αερίτες ανεβάζει μια παράσταση με θέμα την «εθνoχορευτική» μας ταυτότητα. Καθώς ως ομάδα ασχολούμαστε με τον σύγχρονο χορό, θέλουμε να ανατρέξουμε στη χορευτική μας παράδοση, ώστε να εμπλουτίσουμε το κινητικό μας λεξιλόγιο και να ερευνήσουμε γιατί μπορεί π.χ. το street dance, να θυμίζει τον πεντοζάλη και τι σημαίνει αυτό για μας. Υπακούει άραγε η κινητική μας γλώσσα σε ένα γενετικό κώδικα που είναι επηρεασμένος από την ιστορία μας; Υπάρχει χορικό DNA; Kαι αν ναι πού και πώς εκφράζεται; Εξάλλου, η παράσταση έχει στόχο να ανιχνεύσει τι απομένει από το παρελθόν, τι αναμειγνύεται με τη σημερινή πραγματικότητα, πώς δημιουργείται η σύνθετη ταυτότητα του Έλληνα – Ευρωπαίου, πώς διαγράφεται η καθημερινή μας ζωή, πώς αυτά λειτουργούν ως ζωντανοί φορείς μνήμης και τελικά χορεύονται όλα αυτά?

Event

Era poVera

(Παράσταση, 2012) Απέργη, Πατρίσια

Η ταλαντούχα χορογράφος Πατρίσια Απέργη και η δυναμική ομάδα της Αερίτες παρουσιάζουν ένα έργο πόλης που εμπνέεται από το σύγχρονο αστικό τοπίο αναζητώντας νέους τρόπους επιβίωσης μέσα σε αυτό. Στο "Era poVera" ο σύγχρονος χορός συναντά διάφορα είδη χορού και σωματικής έκφρασης, εμπνευσμένα από ποικίλες κοινωνικές ομάδες. Μπορεί μια συμμορία να χορέψει απέναντι στο κατεστημένο; Μπορούμε να ζήσουμε ελεύθεροι σε μια πόλη που μας εμποδίζει να κυκλοφορήσουμε; Χορεύονται οι ψευδαισθήσεις; Για τους Αερίτες η τέχνη του δρόμου δεν αποτελεί σήμερα εναλλακτική καλλιτεχνική άποψη αλλά πολιτική παρέμβαση, κοινωνική επιλογή, σχεδίασμα για μια διαφορετική συγκατοίκηση.

Event

Electric Girl

(Παράσταση, 2008) Παπαδαμάκη, Αποστολία

Σε ένα παλιό ηλεκτρικό εργοστάσιο όπου ο υπαρκτός χρόνος παραχώρησε τη θέση του στο απροσδόκητο, η επιστροφή ενός παράξενου άντρα (Blaine Reininger) αφυπνίζει ένα κορίτσι (Χαρά Κότσαλη) που ασθμαίνει κάτω από τα καλώδια του εγκαταλελειμμένου μετα-βιομηχανικού τοπίου. Η συνάντησή τους τυχαία ή μη αποτελεί το σημείο εκκίνησης για μια πραγματεία σχετική με το σώμα και την ιερότητα του, το υποσυνείδητο και μια σειρά από δίπολα-έννοιες που διατρέχουν την έρευνα της δημιουργού: άντρας-γυναίκα, εαυτός-άλλος, επαφή-απουσία, συνάντηση-αφύπνιση, ανατροπή-τάξη, λάμψη-σκοτάδι. Η Αποστολία Παπαδαμάκη παραδίδει ένα μεικτό θέαμα το οποίο συνθέτουν ένα αποφασισμένο κινητικό τοπίο, η εσωτερικότητα της δημιουργικής γραφής, η ποίηση του Walt Whitman και η ερμηνεία της μέσα από τη μουσική του Blaine Reininger. Η ιδιότυπη σχέση η οποία αναπτύσσεται ανάμεσα στους ήρωες που ο καθένας πασχίζει να βρει τον εαυτό του μέσα σε αυτήν, αναπτύσσει ένα ταξίδι στο υποσυνείδητο. Electric Girl. Σώμα αληθινό ή αποκύημα της φαντασίας του περαστικού; Θύτης ή θύμα; Αλήθεια ή ψέμα; Κάπου ανάμεσα στη στιγμιαία ηλεκτρική λάμψη και το απόλυτο σκοτάδι η πραγματικότητα σωπαίνει.

Events as Contributor

Event

Πλάνητες

(Παράσταση, 2014) Απέργη, Πατρίσια

Την οδύνη των ξεριζωμένων σωμάτων παρακολουθεί κανείς και στη χορογραφία της Πατρίσιας Απέργη «Πλάνητες». Η χορογράφος, που παρουσιάζεται για τρίτη φορά στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με την ομάδα της Αερίτες, εντρυφά και σε αυτή τη δουλειά της στον αστικό λαβύρινθο, δημιουργώντας ένα κοινωνικό σχόλιο γύρω από τους Πλάνητες, τους πολίτες του κόσμου, τους ταξιδιώτες, τους μετανάστες, τους πρόσφυγες, τους «ξένους», τους Άλλους, εμβαθύνοντας στις έννοιες της περιπλάνησης, της αναζήτησης ενός καλύτερου αύριο, της πρόσμιξης, της ανταλλαγής, της ενσωμάτωσης, της ένταξης.