Person:
Στελλάτου, Αγγελική

Corporate body

Corporate Body

Ομάδα Ύψιλον

Ομάδα

Corporate Body

Ομάδα Εδάφους

Job title/Role

Χορογραφία
Ερμηνεία
Βοηθός χορογράφου

Last Name

Στελλάτου

First Name

Αγγελική

Events as Creator

Event

Μικρές ζωές ή το σώμα που κατοικώ

(Παράσταση, 2013) Στελλάτου, Αγγελική

Στόχος της παράστασης είναι ο απόλυτος συγχρονισμός μεταξύ μας. Κι αυτή η προσπάθεια των δύο σωμάτων γίνεται τελικά το περιεχόμενο και το μέσο της παράστασης. Ο θεατής καλείται να παρακολουθήσει όχι μια ιστορία με αρχή μέση τέλος, αλλά δυο σώματα που κινούνται, και με την κίνηση μεταφέρουν την ιστορία τους, τη μοναδικότητα τους. Στοχεύουμε θα έλεγα περισσότερο στην κιν-αίσθηση (είναι η αίσθηση που όλοι οι άνθρωποι έχουμε και μας επιτρέπει να αντιλαμβανόμαστε την θέση του σώματος μας, των μελών μας , την σχέση μας με τα αντικείμενα, με τον χώρο) και λιγότερο σε εγκεφαλική επεξεργασία. Προσπαθώ να εξηγώ όσο το δυνατόν λιγότερο τις προθέσεις μου για αυτό που φτιάξαμε. Θα ήθελα να συναντηθεί κανείς με το έργο μας χωρίς οδηγίες, να σταθεί απέναντι του αθώος.

Events as Performer

Event

Μικρές ζωές ή το σώμα που κατοικώ

(Παράσταση, 2013) Στελλάτου, Αγγελική

Στόχος της παράστασης είναι ο απόλυτος συγχρονισμός μεταξύ μας. Κι αυτή η προσπάθεια των δύο σωμάτων γίνεται τελικά το περιεχόμενο και το μέσο της παράστασης. Ο θεατής καλείται να παρακολουθήσει όχι μια ιστορία με αρχή μέση τέλος, αλλά δυο σώματα που κινούνται, και με την κίνηση μεταφέρουν την ιστορία τους, τη μοναδικότητα τους. Στοχεύουμε θα έλεγα περισσότερο στην κιν-αίσθηση (είναι η αίσθηση που όλοι οι άνθρωποι έχουμε και μας επιτρέπει να αντιλαμβανόμαστε την θέση του σώματος μας, των μελών μας , την σχέση μας με τα αντικείμενα, με τον χώρο) και λιγότερο σε εγκεφαλική επεξεργασία. Προσπαθώ να εξηγώ όσο το δυνατόν λιγότερο τις προθέσεις μου για αυτό που φτιάξαμε. Θα ήθελα να συναντηθεί κανείς με το έργο μας χωρίς οδηγίες, να σταθεί απέναντι του αθώος.

Event

Για πάντα

(Παράσταση, 2001) Παπαϊωάννου, Δημήτρης

Η νέα δημιουργία της βραβευμένης Ομάδας Εδάφους αποτελεί μια θεματολογική και μορφολογική σύνθεση, που αποκαλύπτει την ευρύτητα των αισθητικών προβληματισμών και αναζητήσεων του δημιουργού της ομάδας, εικαστικού, χορευτή και χορογράφου, Δ. Παπαϊωάννου.

Event

Ανθρώπινη Δίψα (1999), 6 έργα : Ευαγγελισμός - Η Βουτιά - Σκαλοπάτια - Τραγούδι '99 - Ζεϊμπέκικο - Το τελευταίο τραγούδι

(Παράσταση, 1999) Παπαϊωάννου, Δημήτρης

Event

Μήδεια

(Παράσταση, 1996) Παπαϊωάννου, Δημήτρης

Η παράσταση επικεντρώνεται στο ερωτικό τρίγωνο των πρωταγωνιστών. Στη σχέση, δηλαδή, που δημιουργείται ανάμεσα στη Μήδεια, που για χάρη του έρωτά της προδίδει τον πατέρα της και την πατρίδα της, στον Ιάσωνα που επιστρέφει από την Αργοναυτική εκστρατεία με το Χρυσόμαλλο Δέρας και τη Μήδεια ως τρόπαια, και τέλος στη Γλαύκη την οποία διεκδικεί ο Ιάσωνας με σκοπό να κάνει βασιλικό γάμο. Ακόμη μαζί τους παρουσιάζεται και ο Θεός ήλιος, διχοτομημένος ωστόσο, σε δύο πρόσωπα: τον Απόλλωνα και τον Σκύλο. Ο πρώτος, είναι ο θεός του φωτός, και προστάτης της μουσικής και της μαντικής, που όλα συμβαίνουν κάτω από το άγρυπνο μάτι του, ενώ ο δεύτερος -που αποτελεί επινόηση του σκηνοθέτη- ενσαρκώνει το σκοτεινό ένστικτο της Μήδειας και δρα σαν ένας «αποτρόπαιος τελετάρχης που προστατεύει τη μάγισσα, ενώ την ίδια στιγμή διασφαλίζει ότι όλα οδεύουν προς την τραγική κατάληξη». Τέλος από την παράσταση δε λείπει ο χορός των Αργοναυτών που σύμφωνα με το μύθο συνόδευσαν τον Ιάσωνα στην Αργοναυτική εκστρατεία και στη συνέχεια στην επιστροφή του στην Κόρινθο.

Events as Contributor

Event

Μήδεια

(Παράσταση, 1996) Παπαϊωάννου, Δημήτρης

Η παράσταση επικεντρώνεται στο ερωτικό τρίγωνο των πρωταγωνιστών. Στη σχέση, δηλαδή, που δημιουργείται ανάμεσα στη Μήδεια, που για χάρη του έρωτά της προδίδει τον πατέρα της και την πατρίδα της, στον Ιάσωνα που επιστρέφει από την Αργοναυτική εκστρατεία με το Χρυσόμαλλο Δέρας και τη Μήδεια ως τρόπαια, και τέλος στη Γλαύκη την οποία διεκδικεί ο Ιάσωνας με σκοπό να κάνει βασιλικό γάμο. Ακόμη μαζί τους παρουσιάζεται και ο Θεός ήλιος, διχοτομημένος ωστόσο, σε δύο πρόσωπα: τον Απόλλωνα και τον Σκύλο. Ο πρώτος, είναι ο θεός του φωτός, και προστάτης της μουσικής και της μαντικής, που όλα συμβαίνουν κάτω από το άγρυπνο μάτι του, ενώ ο δεύτερος -που αποτελεί επινόηση του σκηνοθέτη- ενσαρκώνει το σκοτεινό ένστικτο της Μήδειας και δρα σαν ένας «αποτρόπαιος τελετάρχης που προστατεύει τη μάγισσα, ενώ την ίδια στιγμή διασφαλίζει ότι όλα οδεύουν προς την τραγική κατάληξη». Τέλος από την παράσταση δε λείπει ο χορός των Αργοναυτών που σύμφωνα με το μύθο συνόδευσαν τον Ιάσωνα στην Αργοναυτική εκστρατεία και στη συνέχεια στην επιστροφή του στην Κόρινθο.