Η δέκατη παραγωγή στην εικοσάχρονη πορεία της Robyn Orlin και αντιπροσωπευτική των αισθητικών της αντιλήψεων, μεταφέρει εικόνες από το κέντρο της πόλης του χρυσού -το Γιοχάνεσμπουργκ-, όπου λευκοί και έγχρωμοι συνυπάρχουν(;) επί σκηνής μαζί με δεκάδες κόκκινα πιάτα. Πρόκειται αναμφίβολα για οπτικό θέατρο αλλά όχι μόνο. Ο λόγος παρεμβαίνει από την πρώτη στιγμή στο δρώμενο δυναμιτίζοντας χωρίς κανένα ενδοιασμό την υποκρισία.
