Person:
Ανδρέου, Κατερίνα

Profile Picture
Email Address
Birth Date
Research Projects
Corporate body
Job title/Role
Σύλληψη
Δημιουργία
Ηχητικός σχεδιασμός
Ερμηνεία
Last Name
Ανδρέου
First Name
Κατερίνα
Name
Events as Creator
Thumbnail Image
Event
Zeppelin Bend
(Παράσταση, 2021) Ανδρέου, Κατερίνα
Στο ντουέτο Zeppelin Bend, του οποίου ο τίτλος παραπέμπει στον ισχυρό κόμβο που χρησίμευε στο δέσιμο αερόπλοιων, η Κατερίνα Ανδρέου και η Ναταλί Μάνδηλα συναρμολογούν χορό, κίνηση και ήχους με σκληρή πειθαρχία και αχαλίνωτη φαντασία. Σε έναν κόσμο όπου το να «γειώνεσαι» ή το να «φτιάχνεσαι» αντιμετωπίζονται συχνά ως μηχανισμοί επιβίωσης, δοκιμάζουν και τα δύο. Αναζητώντας στιγμές ελευθερίας, πασχίζουν να παραμείνουν αληθινές, εστιάζοντας στο σώμα τους ενώ κινούνται. Στην εν εξελίξη έρευνά της για την ελεύθερη βούληση επί σκηνής και την υποκειμενική της φύση η Κατερίνα Ανδρέου προσεγγίζει διαφορετικές κινητικές πρακτικές και νέες δεξιότητες σαν να πρόκειται για νέες τεχνολογίες. Διαρκώς μαθαίνει με στόχο να «ξεμάθει». Μέσα από την αυστηρότητα και την πειθαρχία αναδύεται η επιθυμία της να έρθει αντιμέτωπη με έννοιες όπως ο έλεγχος και οι δομές εξουσίας. Μέσα από την ταξινόμηση αυτής της γνώσης κατασκευάζει τη δική της προσωπική κουλτούρα: ποια πρακτική είναι καλύτερη για ποια παράσταση, ποια προσπάθεια για ποιο στόχο.
Thumbnail Image
Event
BSTRD
(Παράσταση, 2019) Ανδρέου, Κατερίνα
Χρησιμοποιώντας τον ευρηματικό τίτλο BSTRD, μια σύντμηση της λέξης «bastard» (νόθος), η Κατερίνα Ανδρέου καταθέτει ένα σόλο για τη «γνήσια νοθεία». Εμπνευσμένη από τη χορευτική και μουσική κοινότητα και σκηνή της house, ιδιώματος της δεκαετίας του ΄80 που στηρίζεται στη φιγούρα του DJ και στη ζωντανή μείξη, χωρίς να νοιάζεται για τα εύσημα της πρωτότυπης σύνθεσης, η Κατερίνα Ανδρέου χορεύει το δικό της μανιφέστο, μέσα σε μια σχεδόν μάταιη προσπάθεια να αποφύγει οποιαδήποτε εύκολη διχοτομήση ανάμεσα στο «τί είναι» ή «τί δεν είναι». Πώς όμως παραμένει κάποιος ελεύθερος, ανώνυμος, χωρίς να καταλήγει απαραίτητα μόνος; Αυτό το παράδοξο πραγματεύεται το BSTRD, με τα υπόκωφα μπάσα ενός δίσκου βινυλίου ως μοναδικό σκηνικό, μετέωρο πάνω σ’ ένα τεντωμένο σκοινί, ανάμεσα στην ανάγκη για αποφυγή της σύμβασης και στην επιθυμία για ένταξη σε ένα σύνολο, ανάμεσα στη διαφορετικότητα και τη συνοχή, την ανωνυμία και την ταύτιση, τη νοθεία και τη γνησιότητα.
Events as Performer
Thumbnail Image
Event
Zeppelin Bend
(Παράσταση, 2021) Ανδρέου, Κατερίνα
Στο ντουέτο Zeppelin Bend, του οποίου ο τίτλος παραπέμπει στον ισχυρό κόμβο που χρησίμευε στο δέσιμο αερόπλοιων, η Κατερίνα Ανδρέου και η Ναταλί Μάνδηλα συναρμολογούν χορό, κίνηση και ήχους με σκληρή πειθαρχία και αχαλίνωτη φαντασία. Σε έναν κόσμο όπου το να «γειώνεσαι» ή το να «φτιάχνεσαι» αντιμετωπίζονται συχνά ως μηχανισμοί επιβίωσης, δοκιμάζουν και τα δύο. Αναζητώντας στιγμές ελευθερίας, πασχίζουν να παραμείνουν αληθινές, εστιάζοντας στο σώμα τους ενώ κινούνται. Στην εν εξελίξη έρευνά της για την ελεύθερη βούληση επί σκηνής και την υποκειμενική της φύση η Κατερίνα Ανδρέου προσεγγίζει διαφορετικές κινητικές πρακτικές και νέες δεξιότητες σαν να πρόκειται για νέες τεχνολογίες. Διαρκώς μαθαίνει με στόχο να «ξεμάθει». Μέσα από την αυστηρότητα και την πειθαρχία αναδύεται η επιθυμία της να έρθει αντιμέτωπη με έννοιες όπως ο έλεγχος και οι δομές εξουσίας. Μέσα από την ταξινόμηση αυτής της γνώσης κατασκευάζει τη δική της προσωπική κουλτούρα: ποια πρακτική είναι καλύτερη για ποια παράσταση, ποια προσπάθεια για ποιο στόχο.
Thumbnail Image
Event
BSTRD
(Παράσταση, 2019) Ανδρέου, Κατερίνα
Χρησιμοποιώντας τον ευρηματικό τίτλο BSTRD, μια σύντμηση της λέξης «bastard» (νόθος), η Κατερίνα Ανδρέου καταθέτει ένα σόλο για τη «γνήσια νοθεία». Εμπνευσμένη από τη χορευτική και μουσική κοινότητα και σκηνή της house, ιδιώματος της δεκαετίας του ΄80 που στηρίζεται στη φιγούρα του DJ και στη ζωντανή μείξη, χωρίς να νοιάζεται για τα εύσημα της πρωτότυπης σύνθεσης, η Κατερίνα Ανδρέου χορεύει το δικό της μανιφέστο, μέσα σε μια σχεδόν μάταιη προσπάθεια να αποφύγει οποιαδήποτε εύκολη διχοτομήση ανάμεσα στο «τί είναι» ή «τί δεν είναι». Πώς όμως παραμένει κάποιος ελεύθερος, ανώνυμος, χωρίς να καταλήγει απαραίτητα μόνος; Αυτό το παράδοξο πραγματεύεται το BSTRD, με τα υπόκωφα μπάσα ενός δίσκου βινυλίου ως μοναδικό σκηνικό, μετέωρο πάνω σ’ ένα τεντωμένο σκοινί, ανάμεσα στην ανάγκη για αποφυγή της σύμβασης και στην επιθυμία για ένταξη σε ένα σύνολο, ανάμεσα στη διαφορετικότητα και τη συνοχή, την ανωνυμία και την ταύτιση, τη νοθεία και τη γνησιότητα.
Events as Contributor
Thumbnail Image
Event
Zeppelin Bend
(Παράσταση, 2021) Ανδρέου, Κατερίνα
Στο ντουέτο Zeppelin Bend, του οποίου ο τίτλος παραπέμπει στον ισχυρό κόμβο που χρησίμευε στο δέσιμο αερόπλοιων, η Κατερίνα Ανδρέου και η Ναταλί Μάνδηλα συναρμολογούν χορό, κίνηση και ήχους με σκληρή πειθαρχία και αχαλίνωτη φαντασία. Σε έναν κόσμο όπου το να «γειώνεσαι» ή το να «φτιάχνεσαι» αντιμετωπίζονται συχνά ως μηχανισμοί επιβίωσης, δοκιμάζουν και τα δύο. Αναζητώντας στιγμές ελευθερίας, πασχίζουν να παραμείνουν αληθινές, εστιάζοντας στο σώμα τους ενώ κινούνται. Στην εν εξελίξη έρευνά της για την ελεύθερη βούληση επί σκηνής και την υποκειμενική της φύση η Κατερίνα Ανδρέου προσεγγίζει διαφορετικές κινητικές πρακτικές και νέες δεξιότητες σαν να πρόκειται για νέες τεχνολογίες. Διαρκώς μαθαίνει με στόχο να «ξεμάθει». Μέσα από την αυστηρότητα και την πειθαρχία αναδύεται η επιθυμία της να έρθει αντιμέτωπη με έννοιες όπως ο έλεγχος και οι δομές εξουσίας. Μέσα από την ταξινόμηση αυτής της γνώσης κατασκευάζει τη δική της προσωπική κουλτούρα: ποια πρακτική είναι καλύτερη για ποια παράσταση, ποια προσπάθεια για ποιο στόχο.
Thumbnail Image
Event
BSTRD
(Παράσταση, 2019) Ανδρέου, Κατερίνα
Χρησιμοποιώντας τον ευρηματικό τίτλο BSTRD, μια σύντμηση της λέξης «bastard» (νόθος), η Κατερίνα Ανδρέου καταθέτει ένα σόλο για τη «γνήσια νοθεία». Εμπνευσμένη από τη χορευτική και μουσική κοινότητα και σκηνή της house, ιδιώματος της δεκαετίας του ΄80 που στηρίζεται στη φιγούρα του DJ και στη ζωντανή μείξη, χωρίς να νοιάζεται για τα εύσημα της πρωτότυπης σύνθεσης, η Κατερίνα Ανδρέου χορεύει το δικό της μανιφέστο, μέσα σε μια σχεδόν μάταιη προσπάθεια να αποφύγει οποιαδήποτε εύκολη διχοτομήση ανάμεσα στο «τί είναι» ή «τί δεν είναι». Πώς όμως παραμένει κάποιος ελεύθερος, ανώνυμος, χωρίς να καταλήγει απαραίτητα μόνος; Αυτό το παράδοξο πραγματεύεται το BSTRD, με τα υπόκωφα μπάσα ενός δίσκου βινυλίου ως μοναδικό σκηνικό, μετέωρο πάνω σ’ ένα τεντωμένο σκοινί, ανάμεσα στην ανάγκη για αποφυγή της σύμβασης και στην επιθυμία για ένταξη σε ένα σύνολο, ανάμεσα στη διαφορετικότητα και τη συνοχή, την ανωνυμία και την ταύτιση, τη νοθεία και τη γνησιότητα.
Related Clippings