Person: Σκοπετέα, Βασιάνα
Loading...
Email Address
Birth Date
Research Projects
Corporate body
Job title/Role
Ερμηνεία
Βοηθός χορογράφου
Βοηθός χορογράφου
Last Name
Σκοπετέα
First Name
Βασιάνα
Name
Events as Creator
Events as Performer
Event
Nadja - Who Am I?
(Παράσταση, 2021) Κανελλοπούλου, Αθανασία
Με τίτλο εμπνευσμένο από το ομώνυμο βιβλίο του Αντρέ Μπρετόν, το έργο Nadja – Who am I? της Αθανασίας Κανελλοπούλου είναι μια χορογραφική ονειροπόληση πάνω στο έργο της Αμερικανίδας φωτογράφου Φραντσέσκα Γούντμαν. Το έργο εστιάζει στη γυναικεία φύση, το γυναικείο βλέμμα, την τρωτότητα της θηλυκής υπόστασης, με αφετηρία τις φωτογραφίες της Woodman, που γοητεύουν και προβληματίζουν ακόμα και σήμερα. Μέσα από γνωστά αρχετυπικά μοτίβα από τον πολιτισμό, την τέχνη και τη φωτογραφία, η χορογράφος διερευνά τους διαφορετικούς ρόλους της γυναίκας, ως μέσο πνευματικότητας και συνύπαρξης. Τέσσερις δυνατές ερμηνεύτριες συναντιούνται επί σκηνής και επιχειρούν, με ένα ιδιαίτερο λεξιλόγιο, να μας μεταφέρουν σ’ ένα κόσμο όπου τα σώματα εκτίθενται στη φθορά του χρόνου, τον πόνο, τις προσδοκίες και τα βλέμματα των άλλων αλλά και στις δικές τους εμμονές, διεκδικήσεις και αγωνίες. Καθεμία κινείται με βάση τη δική της μοναδικότητα ενώ και οι τέσσερις συνυπάρχουν και επικοινωνούν μέσω της γυναικείας ευαισθησίας, της αισθαντικότητας, της δύναμης αλλά και της επίγνωσης της φθαρτότητάς τους. Καθώς τα σώματά τους εξαφανίζονται, χάνονται μέσα σε καθρέπτες, αναποδογυρίζουν, διασπώνται, αναζητούν την ολότητα, τη γήινης διάστασή τους, τον αληθινό, ουσιαστικό εαυτό.
Events as Contributor
Event
Nadja - Who Am I?
(Παράσταση, 2021) Κανελλοπούλου, Αθανασία
Με τίτλο εμπνευσμένο από το ομώνυμο βιβλίο του Αντρέ Μπρετόν, το έργο Nadja – Who am I? της Αθανασίας Κανελλοπούλου είναι μια χορογραφική ονειροπόληση πάνω στο έργο της Αμερικανίδας φωτογράφου Φραντσέσκα Γούντμαν. Το έργο εστιάζει στη γυναικεία φύση, το γυναικείο βλέμμα, την τρωτότητα της θηλυκής υπόστασης, με αφετηρία τις φωτογραφίες της Woodman, που γοητεύουν και προβληματίζουν ακόμα και σήμερα. Μέσα από γνωστά αρχετυπικά μοτίβα από τον πολιτισμό, την τέχνη και τη φωτογραφία, η χορογράφος διερευνά τους διαφορετικούς ρόλους της γυναίκας, ως μέσο πνευματικότητας και συνύπαρξης. Τέσσερις δυνατές ερμηνεύτριες συναντιούνται επί σκηνής και επιχειρούν, με ένα ιδιαίτερο λεξιλόγιο, να μας μεταφέρουν σ’ ένα κόσμο όπου τα σώματα εκτίθενται στη φθορά του χρόνου, τον πόνο, τις προσδοκίες και τα βλέμματα των άλλων αλλά και στις δικές τους εμμονές, διεκδικήσεις και αγωνίες. Καθεμία κινείται με βάση τη δική της μοναδικότητα ενώ και οι τέσσερις συνυπάρχουν και επικοινωνούν μέσω της γυναικείας ευαισθησίας, της αισθαντικότητας, της δύναμης αλλά και της επίγνωσης της φθαρτότητάς τους. Καθώς τα σώματά τους εξαφανίζονται, χάνονται μέσα σε καθρέπτες, αναποδογυρίζουν, διασπώνται, αναζητούν την ολότητα, τη γήινης διάστασή τους, τον αληθινό, ουσιαστικό εαυτό.