Person: Wurtz, Eric
Loading...
Email Address
Birth Date
Research Projects
Corporate body
Job title/Role
Φωτισμοί
Last Name
Wurtz
First Name
Eric
Name
Events as Creator
Events as Performer
Events as Contributor
Event
Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο - Μπαλέτο της Λορραίνης : Rose-variation
(Παράσταση, 2017) Jacobsson, Petter; Monnier, Mathilde
Το έργο Rose δημιουργήθηκε το 2001 για το Βασιλικό Μπαλέτο της Σουηδίας. Όλα είναι ντυμένα στα ροζ: η σκηνή, τα σκηνικά αντικείμενα, οι χορευτές. Η αναδημιουργία του, το Rose-variation, αποδομεί το λεξιλόγιο του κλασικού μπαλέτου, καθώς επανεξετάζει και παραλλάσσει τα γνωστά βήματα της κλασικής χορογραφίας, διαμορφώνοντας νέες κινήσεις. Τη δομή του έργου υποστηρίζει η μουσική, που παίζεται επί σκηνής σε ροζ πιάνο από έναν ντυμένο στα ροζ πιανίστα, σε άμεση επαφή με τους χορευτές.
Η Σονάτα για πιάνο αρ. 17 του Μπετόβεν συνοδεύει την άψογη τεχνική των χορευτών και μοιράζεται μαζί τους το πνεύμα της μουσικής σύνθεσης. Το Rose ερευνά την ποιητικότητα του μπαλετικού λεξιλογίου, την οποία επαναπροσεγγίζουν οι χαρισματικοί σύγχρονοι χορευτές του Μπαλέτου της Λορραίνης.
Event
Gustavia
(Παράσταση, 2009) Monnier, Mathilde; Ribot, La
Γκουστάβια είναι το θεατρικό όνομα μιας γυναίκας που προσπαθεί να μιλήσει μέσα από δύο φωνές και δύο σώματα. Γκουστάβια είναι η συνάντηση και η αναμέτρηση δύο εξαιρετικών δημιουργών σ’ ένα σκοτεινό τοπίο από βελούδινες κουρτίνες. Η ισπανίδα περφόρμερ Λα Ριμπό και η γαλλίδα χορογράφος Ματίλντ Μοννιέ ερμηνεύουν την πολυσύνθετη προσωπικότητα μιας γυναίκας που αντιδρά στην τάξη των πραγμάτων. Εμπνευσμένη από τεχνικές και κώδικες του κλασικού μπουρλέσκ, η παράσταση καταπιάνεται με θέματα όπως η γυναίκα, η θεατρική σύμβαση, ο θάνατος και η σύγχρονη τέχνη, με τρόπο «επικίνδυνα» χιουμοριστικό.
Event
Tempo 76
(Παράσταση, 2009) Monnier, Mathilde
Σημείο αναφοράς στην ιστορία της δυτικής μουσικής αλλά και του χορού, η ταυτοφωνία, με τη «συνήχηση» πολλαπλών μελωδικών, ρυθμικών ή κινητικών γραμμών, ασκεί στο θεατή μια ακαταμάχητη έλξη, ωστόσο αποτελεί από νωρίς ταμπού για τον σύγχρονο χορό λόγω του συσχετισμού της με απολυταρχικά καθεστώτα και περιβάλλοντα. Με το Tempo 76, η Mathilde Monnier (Ματίλντ Μοννιέ) βάζει ένα δύσκολο στοίχημα: θα ήταν δυνατόν ν’ αντιστραφεί αυτή η φόρμα στους συσχετισμούς και την πορεία της και, ξεκινώντας από το συλλογικό και το εύθυμο, περνώντας μέσα από το ευαίσθητο και το ευάλωτο, να φτάνει ν’ αναδείξει το ατομικό;
Με μια γραφή που τη χαρακτηρίζει η σαφήνεια, η διαύγεια και η αποφασιστικότητα, η Μοννιέ μετατρέπει την οικεία φόρμα της ταυτοφωνίας σε καλειδοσκόπιο αποκαλύψεων.
Πάνω σ’ ένα μυρωδάτο γρασίδι, με τη μουσική του ούγγρου συνθέτη Γκυόργκυ Λίγκετι να δομεί ένα κρυσταλλικό, υπόγειο πλέγμα, εννιά χορευτές γλιστρούν αθόρυβα, σχεδόν λαθραία, σ’ ένα περιβάλλον που κάθε τόσο καταβροχθίζεται από τεράστιες μαύρες παύσεις. Μια κριτική της ομογενοποιημένης και τεχνητής κοινωνίας μας, σε μια αριστουργηματική χορογραφική ενορχήστρωση.