Person: Τσάμη, Ιωάννα
Loading...
Email Address
Birth Date
Research Projects
Corporate body
Job title/Role
Κοστούμια
Σκηνικά
Σκηνικά
Last Name
Τσάμη
First Name
Ιωάννα
Name
Events as Creator
Events as Performer
Events as Contributor
Event
ΚΑΟS
(Παράσταση, 2020) Πορτόλου, Ιωάννα
Με το ΚΑΟS, η Ιωάννα Πορτόλου και η ομάδα Griffón Dance Co. [Γκριφόν Ντανς Κόμπανι] βουτούν στην ελληνική ιστορία και δίνουν μια εκρηκτική παράσταση με θέμα τις σύνθετες ρίζες μας και πώς αυτές επιβιώνουν στο παρόν. Παίζοντας με την αισθητική των ρετρό σουβενίρ «Made in Greece», το KAOS μιλάει για το βάρος του πολιτισμού που ενδεχομένως κουβαλάμε μέσα μας. Εικόνες έντονες, συχνά σουρρεαλιστικές, και σύμβολα από το παρελθόν, την ιστορία, τη μυθολογία, την παράδοση και τις πολλαπλές πολιτισμικές επιρροές μας, ζωντανεύουν επί σκηνής και σκιαγραφούν μια ταυτότητα που δεν ορίζουμε. Σ’ αυτή τη σύγχρονη ελληνική Βαβέλ περιπλανώνται οι πρωτόπλαστοι, υπολείμματα θεών και ηρώων, υπό τους ήχους ετερόκλητων μουσικών ειδών, από ηλεκτροακουστικούς ήχους μέχρι παραδοσιακά ακούσματα, που πλέκονται μεταξύ τους με τρόπο ευρηματικό. Το KAOS αντλεί από τη μνήμη για να δομήσει ένα παρόν ατομικό πριν στραφεί στη συλλογική ταυτότητα και ευθύνη. Στόχος του έργου δεν είναι να σχολιάσει κομμάτια της ελληνικής ιστορίας αλλά το βάρος που αυτή αντιπροσωπεύει για τον καθένα από εμάς. Πώς μας επηρεάζει το παρελθόν μας; Ποιοι είμαστε σήμερα; Μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτό που υπήρξε πριν από εμάς;
Event
Ανώνυμο
(Παράσταση, 2018) Αργυρίου, Τζένη
Το Ανώνυμο επιχειρεί να αποτυπώσει την πορεία του κοινωνικού υποκειμένου από την εποχή που η καλλιτεχνική πράξη αποτελούσε εφαλτήριο ανθρώπινης σύνδεσης και συλλογικής διαμόρφωσης έως τη σύγχρονη ψηφιακή εποχή, όπου η ανωνυμία, η ιδιωτικότητα και η ομαδικότητα μεταλλάσσονται ως κομμάτια μιας παράδοξης, κατακερματισμένης πραγματικότητας.
Πώς το μοίρασμα στον εικονικό χώρο επηρεάζει την εγγύτητα και επαφή στον φυσικό χώρο;
Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που ανά τους αιώνες φέρνουν τους ανθρώπους αυθόρμητα κοντά;
Μπορεί ο χορός να αποτελέσει σήμερα μέσο συλλογικής ενδυνάμωσης;
Μπορούμε να μοιραστούμε έναν κοινό χώρο;
Τι συμβαίνει όταν η μουσική σταματά;
Η Τζένη Αργυρίου αφουγκράζεται τις έννοιες της σωματικής μνήμης, της θεμελιακής ανθρώπινης επαφής, της συνοχής μιας ομάδας, και πατώντας γερά στις ρίζες και τις τελετουργίες μύησης και συμμετοχής προτείνει μια σύγχρονη κινησιολογική γλώσσα. Αποπειράται έτσι να σχεδιάσει ένα ταξίδι που θα γεφυρώνει το ψηφιακό και το σωματικό σύμπαν αναζητώντας έναν παρόντα χώρο.
Event
Electric Girl
(Παράσταση, 2008) Παπαδαμάκη, Αποστολία
Σε ένα παλιό ηλεκτρικό εργοστάσιο όπου ο υπαρκτός χρόνος παραχώρησε τη θέση του στο απροσδόκητο, η επιστροφή ενός παράξενου άντρα (Blaine Reininger) αφυπνίζει ένα κορίτσι (Χαρά Κότσαλη) που ασθμαίνει κάτω από τα καλώδια του εγκαταλελειμμένου μετα-βιομηχανικού τοπίου. Η συνάντησή τους τυχαία ή μη αποτελεί το σημείο εκκίνησης για μια πραγματεία σχετική με το σώμα και την ιερότητα του, το υποσυνείδητο και μια σειρά από δίπολα-έννοιες που διατρέχουν την έρευνα της δημιουργού: άντρας-γυναίκα, εαυτός-άλλος, επαφή-απουσία, συνάντηση-αφύπνιση, ανατροπή-τάξη, λάμψη-σκοτάδι.
Η Αποστολία Παπαδαμάκη παραδίδει ένα μεικτό θέαμα το οποίο συνθέτουν ένα αποφασισμένο κινητικό τοπίο, η εσωτερικότητα της δημιουργικής γραφής, η ποίηση του Walt Whitman και η ερμηνεία της μέσα από τη μουσική του Blaine Reininger. Η ιδιότυπη σχέση η οποία αναπτύσσεται ανάμεσα στους ήρωες που ο καθένας πασχίζει να βρει τον εαυτό του μέσα σε αυτήν, αναπτύσσει ένα ταξίδι στο υποσυνείδητο. Electric Girl. Σώμα αληθινό ή αποκύημα της φαντασίας του περαστικού; Θύτης ή θύμα; Αλήθεια ή ψέμα; Κάπου ανάμεσα στη στιγμιαία ηλεκτρική λάμψη και το απόλυτο σκοτάδι η πραγματικότητα σωπαίνει.
Event
Πικνίκ τρικ-σικ-μικ
(Παράσταση, 2003) Μικρούτσικου, Σεσίλ
Στο δεκαπεντάλεπτο Πικνίκ, η ανάλαφρη διάθεση, το χιούμορ, τα χρώματα που αναδύονται -σε επίπεδο εικόνας αλλά και κινητικών μοτίβων- αποκαλύπτουν μια αθώα ματιά και χωρίς συμπλέγματα, που καθώς εστιάζει στη λεπτομέρεια γίνεται υπερρεαλιστική σχεδόν. Δεν θα μπορούσε να μιλήσει κανείς για πρωτοτυπία του θέματος, ούτε για επινόηση νέων ιδεών στη φόρμα. Μια μικρή ιστορία θέλησε να μας αφηγηθεί η νεαρή χορογράφος. Ένα παραμύθι, που να βγάζει γέλιο και να ζει το παρόν σαν μικρή, χαρούμενη απόδραση. "Ζήτω το "τώρα!" ήταν το στοίχημα της και το πέτυχε απλά και περιεκτικά.