Οι "Αιωρήσεις" δεν ακολουθούν έναν κλασικό μύθο, αλλά "μικρές ιστορίες για τις καθημερινές ανθρώπινες σχέσεις, στιγμές, αισθήσεις, με πρωταγωνιστές τη μουσική και το σώμα. Τα σώματα τρέχουν, ξεσπούν, πέφτουν, κυλιούνται, αντιστέκονται στο χρόνο, αιωρούνται. Η αιώνια αναζήτηση της ισορροπίας. Εμείς και οι άλλοι. Εμείς και εμείς. Εμείς και ο χρόνος. Εμείς, το φως και το σκοτάδι. Μετέωρες στιγμές, σχέσεις, αισθήσεις. Αιωρήσεις", χαρακτηρίζει ο Χ. Μανταφούνης τη χορογραφία του.
